“หลาน คือ ที่สุดของดวงใจและคือเจ้านายที่แท้จริง”
นี้ไม่ใช่การโฆษณาเกินจริง แต่เป็นคำพูดจากใจของคุณย่า หม่อมหลวงปราลี ประสมทรัพย์ ที่เคยบอกไว้กับเพื่อนๆๆ ของคุณย่า และถึงไม่บอก การกระทำและทุกการแสดงออกก็จะแสดงออกมาอย่างชัดเจนถึงความรัก ความเมตตา ความห่วงใย
คุณย่า มีลูกคนเดียว คือ พ่อของปุนค่ะ ฉะนั้นตอนนี้ปุนก็คือหลานคนเดียวของคุณย่า
พ่อแป๊บเล่าว่า ตอนที่พ่ออยากได้ของเล่น อยากได้ชุดนินจา หรืออยากได้ดาบ คุณย่าจะบอกว่ามันแพง มันไม่จำเป็น หรือ ถ้าพ่อแป๊บไม่ชอบอะไรแต่เป็นของมีประโยชน์คุณย่าก็จะบังคับให้พ่อทาน ให้ทานให้เป็น พ่อแป๊บเล่าว่าคุณย่าเป็นเจ้าระเบียบ เพราะคุณยายและคุณย่าเป็นคนระเบียบมาก ทุกอย่างตรงเป๊ะมาก
กลับกัน พอมาเลี้ยงหลาน ทุกอย่างดูจะไม่สำคัญเท่าความพอใจของหลาน อยากได้อะไรซื้อให้ทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆ ถ้าเค้าซื้อไม่ได้เค้าจะให้เงินมาสั่งซื้อให้ ถ้าหลานไม่ชอบทานอะไร ก็ไม่เป็นไร เด็กอยู่ไม่ต้องบังคับ เดี๋ยวเค้าก็ทานได้ตอนโตเอง
ช่วงแรกที่ปุนเกิด แม่มิ้วไม่ค่อยสบาย จะมีคุณย่าและคุณยาย ช่วยกันเลี้ยง
ตั้งแต่เด็กจนโต ทุกเช้าปุนจะต้องทานข้าวเช้าที่ห้องคุณย่า
ตอนเด็กมากๆๆๆ ไปถึงขวบจนถึง 2 ขวบ คุณย่าจะรับหน้าที่อุ้มหลานอาบแดดยามเช้าที่ระเบียง และทานอาหารเช้าที่ห้อง โดยแม่ป้อนบ้าง คุณย่าป้อนบ้าง พอโตขึ้น ก็ให้ทานเอง แต่คุณย่าก็ยังดูแลกันอยู่ทุกเช้า เมื่อก่อนคุณย่าจะมีร้านของเล่นประจำที่สามารถสั่งออเดอร์ได้ แล้วเค้าก็จะเอามาส่ง ถึงขนาดที่มีสต๊อกของเล่นเป็นตู้เลยค่ะทุกคน นี้อาจจะเป็นการแสดงความรักของคนรุ่นคุณย่า ซึ่งพ่อแม่อย่างเราก็คงไม่ชอบใจนัก แต่จะห้ามคุณย่าก็ห้ามไม่ได้ ก็เลยต้องปรับมาให้ซื้อของที่มีประโยชน์ดีกว่า
ตอนนี้ปุนโตขึ้นแล้ว พ่อแป๊บจะสอนเสมอ และเน้นย้ำปุนตลอดว่า ปุน เป็นผู้ชาย ต้องดูแลคุณย่าและแม่นะ
จนตอนนี้ ถึงเค้าจะยังไม่โตมาก แต่ปุนก็สามารถทำหน้าที่นั้นได้เป็นอย่างดี เค้าจะดูแลและเป็นห่วงคุณย่าตลอด เพราะเวลาออกนอกบ้านคุณย่าจะชอบลืมใส่แมสก์จะมีปุนคนเดียวที่ดุคุณย่าได้ และคุณย่าเชื่อยอมทำได้ คอยจูงมือ หรือถือกระเป๋าให้
คงจะมีคำถาม ว่า เคยทะเลาะกันไหม
ตอบ จะเหลือหรือคะ ช่วงแรก การเลี้ยงดูที่ต่างกันและความคิดเห็นที่ต่างกัน ก็มีให้ไม่เข้าใจกันบ้าง แต่ท้ายที่สุดแล้ว เราเป็นเด็ก ไม่ว่าความคิดของคุณย่าใจะถูกหรือผิด เมื่อเกิดมีปากเสียงกัน เราก็จะขอโทษ และกลับมาคุยด้วยเหตุผล
ที่บ้านจะชอบเที่ยว ชอบเดินทาง ชอบไปทานอาหารนอกบ้าน นี้คือช่วงเวลาที่เราจะได้ใช้ร่วมกันเพื่อเรียนรู้และยอมรับในสิ่งที่แต่ละคนชอบ แต่ละคนเป็น
อีกนั้นแหละ คุณย่าจะไม่ค่อยไปไหนด้วยเพราะท่านจะกังวลว่าจะเป็นภาระเรารึเปล่า กลัวเราจะไม่สนุก เกรงใจมิ้ว
คุณหลานคนเก่งเลยกล่าวว่า “คุณย่าไม่ใช่สักหน่อย การดูแลคุณย่าคือหน้าที่ แล้วถ้าคุณย่าไม่มาด้วยคุณย่าก็จะเหงา แล้วใครจะซื้อของเล่นให้ปุน “
คำว่าครอบครัวมันยิ่งใหญ่ และต้องใช้สายใยความรัก ความผูกพัน ความอาทร จงดูแลครอบครัวของเราให้ดี เพราะความสุขสุดท้ายที่ถูกและง่ายที่สุดจะอยู่ที่ครอบครัวค่ะ
